Tactical air defense
The main objective of air defense is to prevent enemy air action from interfering with maneuver force operations. Air defense forces protect ground units and other potential targets from attacks by fixed-wing ground-attack aircraft, cruise missiles, and armed helicopters. Ground forces then can continue their own missions. The secondary mission of air defense troops is to protect air and airborne/heliborne missions forward of the line of contact.
គោលបំណងធំសម្រាប់ ការពារអាកាស គឺរារាំងខ្មាំងតាមផ្លូវអាកាសដែលរំខានដល់ប្រត្តិបត្តិការទ័ពរបស់យើង។ កំលាំងការ់ពារអាកាស សម្រាប់ការពារកំលាំងជើងគោក និងគោលដៅសំខាន់ៗ កុំឲ្យខ្មាំងមានឪកាសវាយប្រហារដោយកងយន្តហោះ ដោយកងឧទ្ធម្ភាចក្រ ពីកាំជ្រួចគ្រួស។ ប្រតិបត្តិការរបស់ការពារអាកាស គឺជួយឲ្យផ្នែកជើងគោកអាចបន្តបេសកកម្មរបស់ពួកគេដោយរលូន។ បេសកកម្មទី២ របស់ការពារអាកាស គឺការពារដែនអាកាស ផ្លូវអាកាស ផ្លូវចាក់ទ័ព ផ្លូវគោលដៅដែលទ័ពអាកាសហោះហើរចល័ត។
Achieving surprise is fundamental to any successful air defense operation, given the potential physical destruction that can be achieved by attacking an unsuspecting and unprepared enemy. The psychological effects of violent and unexpected fires on aviation crews are often only temporary, but they can reduce the effectiveness of air crews preparing to attack at critical moments. The element of surprise is also increasingly important because of modern technological advances. The speed and evasiveness of modern aircraft reduce engagement times. Modern aircraft also have a great amount of firepower with which to suppress air defenses. These two factors make it necessary for units to achieve some degree of surprise.
ជ័យជំនះដ៍អស្ចារ្យរបស់ការពារអាកាសក្នុងបេសកកម្មណាមួយក្តី នោះគឺសំដៅលើការបំផ្លាញកំទេចចោលនូវហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធនានារបស់ខ្មាំង គឺការកំទេចចោលដោយការ វាយវាយកំទេច ដោយមិនឲ្យខ្មាំងដឹងខ្លួនជាមុន ខ្មាំងមិនបានការពារជាមុន។ ការវាយប្រហារយន្តហោះ និង អ្នកបើកបរខ្មាំង គ្រាន់តែជាមធ្យោបាយបណ្តោះអាសន្ន ព្រោះខ្មាំងអាចបង្កើនប្រសិទ្ធិភាព កសាងកំលាំងវិញបានភ្លាមៗនិងវាយបកក្នុងពេលដ៍ខ្លី។ ដោយាសារមានបច្ចេកវិជ្ជាទំនើប ការវាយប្រហាររបស់ផ្នែក ការពារអាកាស មានកំលាំង ប្រសិទ្ធិភាពខ្ពស់គួរភ្ញាក់ផ្អើល។ យន្តហោះមានល្បឿងខ្ពស់ ការបត់គេច មានភាពរហ័ស ជួយកាត់បន្ថយពេលពេលវេលាខ្មាំងហោះសំដៅលយើង បើកការវាយលុក។ យន្តហោះទ៉នើបៗសម័យនេះ គឺ ខ្មាំង មានបំពាក់អាវុធទំនើបៗដែល មានសមត្ថភាពខ្ពស់ជាង ធៀបសមត្ថភាពការពារអាកាសរបស់ យើង។ ដោយយោងលើកត្តាទាំង០២នេះទាមទារ អង្គភាពការពារអាកាស បំពាក់អាវុធសមស្របក្នុងការមានប្រៀបជាងខ្មាំង។
When planning air defense, the commander must always consider the mobility of air defense weapons and the time required for their deployment. The ground forces, for which air defenses provide cover, are quite mobile and frequently change formation as they deploy. The air enemy is mobile, and can attack from many directions or altitudes. Therefore, the commander must use to the maximum the mobility and firepower of his assets, creating optimum groupings and fire plans.
Air defense forces must provide continuous protection of critical organizations and assets. Only constantly moving air defense units that have adequate logistics support can ensure comprehensive air coverage. They must provide air defense day or night in all weather conditions. Mobility contributes directly to continuity.
ក្នុងពេលធ្វើផែនការការពារអាកាស បណ្តាមេបញ្ជាការត្រូវយកចិត្តទុកដាក់លើការ ចល័តអាវុធការពារអាកាស (កាំភ្លើងការពារអាកាស កាំជ្រួចការពារអាកាស) និងតម្រូវការពេលវេលាច្បាស់លាស់ សម្រាប់ការចល័តអាវុធយុទ្ធភ័ណ្ឌ។ កំលាំងជើងគោក ដែល មានការពារអាកាស បំពេញភារកិច្ចការចាំការពារ អាចចល័តបានរហ័ស ស្ងៀមស្ងាត និងអាចផ្លាស់ប្តូរយុទ្ធវិធីចល័តទ័ពតាមសភាពការណ៍សមរភូមិជាក់ស្តែង។ ខ្មាំងផ្ទៃអាកាស អាចចល័ត និងអាចបើការវាយប្រហារលើកំលាំងយើង ពីច្រើនទិស និងគ្រប់ រយៈកំពស់។ មេបញ្ជាការត្រូវមានពិសោធន៍ខ្ពស់ក្នុងការចល័តគ្រឿងសព្វាវុធ សមស្រប និងកំលាំងការពារគ្រឿងសាស្រ្តាវុធសមស្របដែរ ដែលងាយក្នុងការប្រមូលកំលាំងរៀបក្បូនប្រយុទ្ធ និង រៀបផែនការប្រយុទ្ធ។ កំលាំងការពារអាកាសត្រូវធានាការពារជាប្រចាំ ជាបន្តរ នូវរាល់គោលដៅចល័ត និងគោលដៅអចល័ត។ មានតែការរំកិល ចល័តបន្ថែមផ្នែកការពារអាកាសទេ ទើបផ្នែកធានា ភស្តុភារ មានសុវត្ថិភាពក្នុងការផ្គត់ផ្គង់កងទ័ពជើងគោក។ ការពារអាកាសត្រូវតែការពារទាំងយប់ ទាំងថ្ងៃ និងទាំងរដូវប្រាំងទាំងរដូវវស្សា។ ការបន្តជាប្រចាំនូវប្រតិបត្តិការផ្នែកការពារអាកាសជួយដោយផ្ទាល់ទៅផ្នែកផ្សេងៗមានប្រតិបត្តិការជាបន្តដែរ!
The inventory of air defense weapons includes a variety of missiles, guns, and support equipment. Air defense weapons exist at nearly every level. Radar target detection and fire control systems fall into two general categories: surveillance and fire control. Surveillance includes early warning, target-acquisition, and height-finding radars. Some fire control radars also have limited target-acquisition capability. Radars work as systems rather than as separate units.
ក្នុងបញ្ជីសារពើភ័ណ្ឌមានរួបបញ្ចូលទាំង កាំជ្រួច កាំភ្លើងធំ និង គ្រឿងបំពាក់ផ្សេងៗ។ អាវុធការពារអាកាសត្រូវបានគេផលិតឡើងសឹងតែគ្រប់កម្រិតរយៈកំពស់។ រាដា់ចាប់ចម្ងាយគោលដៅ និងប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រង់ការបាញ់ ត្រូវគេចែកជា០២ផ្នែក គឺ ប្រព័ន្ធតាមដានគោលដៅ និងប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងការបាញ់។ ប្រព័ន្ធតាមដានគោលដៅរួមមាន រាដាប្រកាសអាសន្ន រាដាកំណត់អាទីភាពបាញ់ និងកំណត់ខ្មាំង ឬ ខាងយើង និង រាដារុករកគោលដៅរយៈកំពស់ខ្ពស់។ រាដា គ្រប់គ្រងការបាញ់មួយចំនួនអាចចាប់គោលដៅ វិភាគគោលដៅ បានតែរយៈចម្ងាយខ្លីៗ។ រាដា មានដំណើរការជាប្រព័ន្ធជាជាង ការបែកចែកផ្នែកជំនាញនីមួយៗដោយឡែកពីគ្នា។
Air defense planners at all levels integrate radars into an overall system of coverage. Army early warning battalions deploy their radars 10 km or so from the line of contact. This gives them the ability to detect medium- and high-altitude targets up to 160 km in the enemy's depth and low-flying aircraft out to 80 km. Battalions of the army-group's early warning regiment or brigade establish a second line of radar posts about 50 km behind the first to give depth.
នាយទាហានដែលធ្វើផែនការការពារអាកាសគ្រប់កម្រិត (ថ្នាក់យុទ្ធវិធី ថ្នាក់ប្រតិបត្តិការ នឹងថ្នាក់យុទ្ធសាស្រ្ត) ត្រូវបញ្ចូលឬសមាហរណកម្មរ៉ាដាទៅក្នុងប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងសមរភូមិទាំងមូល។ កងវរសេនាតូចរ៉ាដាប្រកាសអាសន្ននឹងត្រូវចល័តរ៉ាដាចាប់សញ្ញាកម្រិត១០គ.ម ឬឆ្ងាយជាងនេះ វាស់ពី "ខ្សែរព្រំដែន-ខ្សែទី០១ "បែបនេះ គឺកងរ៉ាដាអាចមានលទ្ធភាពចាប់សញ្ញាយន្តហោះខ្មាំងទាំងរយៈកម្ពស់មធ្យម និង ខ្ពស់ នៅពីមុខគោលដៅត្រូវការពារដល់ទៅចម្ងាយ ១៦០គ.ម និង ចម្ងាយ ៨០គ.ម សម្រាប់យន្តហោះខ្មាំងហោះទាបៗ។ កងវរសេនាតូចរ៉ាដាប្រកាសអាសន្ននឹងត្រូវតម្លើង រ៉ាដាខ្សែទី ០២ ខាងក្រោយខ្សែទី ០១ ចម្ងាយ ៥០គ.ម។
Fire control elements turn on radars at the last minute to achieve surprise and to avoid exposing themselves to enemy electronic or physical attack (including antiradiation missiles). The air surveillance radar network is difficult to avoid or defeat. Large numbers of radars are highly mobile and can quickly displace. The wide spread of operating frequencies makes ECM difficult. Operator training stresses electronic counter-countermeasure skills and the use of radio and electronic silence where possible.
ប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងការបាញ់នឹងត្រូវបើករ៉ាដាភ្លាមៗនៅនាទីចុងក្រោយដើម្បីបើកការវាយប្រហារគោលដៅ និងជៀសវាងខ្មាំងចាប់សញ្ញាអេឡិចត្រូនិច ឬខ្មាំងវាយប្រហារយើងមុន (រួមទាំងកាំជ្រួចប្រឆាំងរាដា) ។ បណ្តាញរាដាតាមដានផ្ទៃអាកាសពិបាកលាក់ ឬពិបាកកំបាំងពីសត្រូវ។ ភាគច្រើនគេប្រើរាដាចល័តដែលអាចចល័តបានលឿន និង លាក់កំបាំងបានភ្លាមៗ ការនេះនាំឲ្យឧបករណ៍ចាប់សញ្ញាអេឡិចត្រូនិចជួបការលំបាក។ យុទ្ធជនកាន់រាដា ត្រូវបានហ្វឹកហាត់ជាពិសេសជាមួយនឹង ឧបករណ៍ចាប់សញ្ញារាដារបស់ខ្មាំង គេត្រូវប្រើប្រាស់វិទ្យុទាក់ទង និង ឧបរកណ៍អេឡិចត្រូនិកផ្សេងទៀតដែលស្ងាត់ក្នុងសមរភូមិ។
Air defense assets from army group down through division create an area defense. Radars provide an unbroken detection envelope extending well into enemy territory and across the entire zone of operations. Army group and army medium-range SAM units are probably the first to engage enemy aircraft that slip past fighters. The Russian SA-8, and SA-15 are division-level short-range SAMs; the SA-6 is a division-level medium-range SAM; the SA-11 is an army-level medium-range SAM; the SA-4 is an army- or army group-level medium-range SAM; the SA-12a and SA-12b are army group-level medium-range SAMs.
កងការពារអាកាស ពង្រាយតាមតំបន់ទទួលខុសត្រូវរបស់កងពល។ រាដាការពារអាកាសអាចគ្របដណ្តប់ទាំងតំបន់ខ្លួនឯង និងទឹកដីខ្មាំង ក៍ដូចជាទូទាំងតំបន់ប្រតិបត្តិការសឹកទាំងមូលផងដែរ។ កងកាំភ្លើងធំការពារអាកាស និងកងកាំជ្រួចដី-អាកាស អាចជាក្រុមប្រយុទ្ធដំបូងដែលទើបប្រយុទ្ធ ជាមួយយន្តហោះខ្មាំងដែលហោះចូលមក។ កាំជ្រួច SA-8 នឹង SA-15 របស់រុស្សី គឺជាកងពលការពារអាកាសរយៈដម្ងាយខ្លី ចំណែក SA-4, SA-6 និង SA-11, SA-12 គឺជាកងពលរយៈចម្ងាយមធ្យម។
Some trends in air defense development will become more widespread in the near future. These include the production of authorized and unauthorized copies of existing systems and the development of hybrid systems. The sensor package may consist of one or more radars, direct view optics, and electro-optics systems. The sensor package is the single most important aspect of air defense systems since these devices perform the surveillance and tracking functions. As the data classification permits, all attempts have been made to provide the user with as much information as possible in these areas. Radar systems have traditionally been the most popular sensor for air-defense systems, however, with the latest generation weapons they are usually supplemented with a variety of optic or electro-optic sensors such as; TV cameras, night vision sights, and laser rangefinders.
ក្នុងពេលអនាគតដ៍ខ្លីខាងមុខ នឹងមាននិន្នាការផលិតអាវុធការពារអាកាសកាន់តែទូលំទូលាយ គឺទាំងអាវុធមានអាញ្ញាបណ្ណ និងគ្មានអញ្ញាបណ្ណ ដែលក្នុងនោះរួមមានអាវុធប្រើ ប្រព័ន្ធហាយទ្រីធ គឺការបញ្ចូលគ្នារវាងកាំភ្លើងធំការពារអាកាស រួមជាមួយ កាំជ្រួចការពារអាកាស និងប្រព័ន្ធរាដាផង។ កញ្ចប់ សិនស័រ នៃអាវុធហាយទ្រីធមានបញ្ចូលរ៉ាដា០១ ឬ ច្រើនជាងនេះ អាចមើលឃើញគោលដៅផ្ទាល់ភ្នែក ឬ តាមរយៈ ប្រព័ន្ធអេឡិចត្រូ អុបទីក។ នេះជាប្រព័ន្ធការពារអាកាសដែលទំនើបបំផុត ដោយសារវាអាចតាមដាន អង្កេតគោលដៅ និងច្បាមគោលដៅ។ យុទ្ធជននឹងទទួលទិន្ធន័យពេញលេញពីការវិភាគនៃប្រព័ន្ធសិនស័រក្នុងសមរភូមិណាមួយ។ ប្រព័ន្ធរាដាគឺជាប្រព័ន្ធដែលពេញនិយមក្នុងប្រព័ន្ធអាវុធការពារអាកាសពីសម័យមុនៗ តែ ប្រព័ន្ធថ្មីនេះរិតតែពិសេសដោយសារមាន បន្ថែម អុបទិច ឬ អេឡិចត្រូ អុបទិក ដូចជា កាមេរ៉ាទូរទស្សន៍ ចាប់សញ្ញាពេលយប់ និងប្រព័ន្ធឡាហ្សែ វាស់ចំងាយគោលដៅ។
The main objective of air defense is to prevent enemy air action from interfering with maneuver force operations. Air defense forces protect ground units and other potential targets from attacks by fixed-wing ground-attack aircraft, cruise missiles, and armed helicopters. Ground forces then can continue their own missions. The secondary mission of air defense troops is to protect air and airborne/heliborne missions forward of the line of contact.
គោលបំណងធំសម្រាប់ ការពារអាកាស គឺរារាំងខ្មាំងតាមផ្លូវអាកាសដែលរំខានដល់ប្រត្តិបត្តិការទ័ពរបស់យើង។ កំលាំងការ់ពារអាកាស សម្រាប់ការពារកំលាំងជើងគោក និងគោលដៅសំខាន់ៗ កុំឲ្យខ្មាំងមានឪកាសវាយប្រហារដោយកងយន្តហោះ ដោយកងឧទ្ធម្ភាចក្រ ពីកាំជ្រួចគ្រួស។ ប្រតិបត្តិការរបស់ការពារអាកាស គឺជួយឲ្យផ្នែកជើងគោកអាចបន្តបេសកកម្មរបស់ពួកគេដោយរលូន។ បេសកកម្មទី២ របស់ការពារអាកាស គឺការពារដែនអាកាស ផ្លូវអាកាស ផ្លូវចាក់ទ័ព ផ្លូវគោលដៅដែលទ័ពអាកាសហោះហើរចល័ត។
Achieving surprise is fundamental to any successful air defense operation, given the potential physical destruction that can be achieved by attacking an unsuspecting and unprepared enemy. The psychological effects of violent and unexpected fires on aviation crews are often only temporary, but they can reduce the effectiveness of air crews preparing to attack at critical moments. The element of surprise is also increasingly important because of modern technological advances. The speed and evasiveness of modern aircraft reduce engagement times. Modern aircraft also have a great amount of firepower with which to suppress air defenses. These two factors make it necessary for units to achieve some degree of surprise.
ជ័យជំនះដ៍អស្ចារ្យរបស់ការពារអាកាសក្នុងបេសកកម្មណាមួយក្តី នោះគឺសំដៅលើការបំផ្លាញកំទេចចោលនូវហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធនានារបស់ខ្មាំង គឺការកំទេចចោលដោយការ វាយវាយកំទេច ដោយមិនឲ្យខ្មាំងដឹងខ្លួនជាមុន ខ្មាំងមិនបានការពារជាមុន។ ការវាយប្រហារយន្តហោះ និង អ្នកបើកបរខ្មាំង គ្រាន់តែជាមធ្យោបាយបណ្តោះអាសន្ន ព្រោះខ្មាំងអាចបង្កើនប្រសិទ្ធិភាព កសាងកំលាំងវិញបានភ្លាមៗនិងវាយបកក្នុងពេលដ៍ខ្លី។ ដោយាសារមានបច្ចេកវិជ្ជាទំនើប ការវាយប្រហាររបស់ផ្នែក ការពារអាកាស មានកំលាំង ប្រសិទ្ធិភាពខ្ពស់គួរភ្ញាក់ផ្អើល។ យន្តហោះមានល្បឿងខ្ពស់ ការបត់គេច មានភាពរហ័ស ជួយកាត់បន្ថយពេលពេលវេលាខ្មាំងហោះសំដៅលយើង បើកការវាយលុក។ យន្តហោះទ៉នើបៗសម័យនេះ គឺ ខ្មាំង មានបំពាក់អាវុធទំនើបៗដែល មានសមត្ថភាពខ្ពស់ជាង ធៀបសមត្ថភាពការពារអាកាសរបស់ យើង។ ដោយយោងលើកត្តាទាំង០២នេះទាមទារ អង្គភាពការពារអាកាស បំពាក់អាវុធសមស្របក្នុងការមានប្រៀបជាងខ្មាំង។
When planning air defense, the commander must always consider the mobility of air defense weapons and the time required for their deployment. The ground forces, for which air defenses provide cover, are quite mobile and frequently change formation as they deploy. The air enemy is mobile, and can attack from many directions or altitudes. Therefore, the commander must use to the maximum the mobility and firepower of his assets, creating optimum groupings and fire plans.
Air defense forces must provide continuous protection of critical organizations and assets. Only constantly moving air defense units that have adequate logistics support can ensure comprehensive air coverage. They must provide air defense day or night in all weather conditions. Mobility contributes directly to continuity.
ក្នុងពេលធ្វើផែនការការពារអាកាស បណ្តាមេបញ្ជាការត្រូវយកចិត្តទុកដាក់លើការ ចល័តអាវុធការពារអាកាស (កាំភ្លើងការពារអាកាស កាំជ្រួចការពារអាកាស) និងតម្រូវការពេលវេលាច្បាស់លាស់ សម្រាប់ការចល័តអាវុធយុទ្ធភ័ណ្ឌ។ កំលាំងជើងគោក ដែល មានការពារអាកាស បំពេញភារកិច្ចការចាំការពារ អាចចល័តបានរហ័ស ស្ងៀមស្ងាត និងអាចផ្លាស់ប្តូរយុទ្ធវិធីចល័តទ័ពតាមសភាពការណ៍សមរភូមិជាក់ស្តែង។ ខ្មាំងផ្ទៃអាកាស អាចចល័ត និងអាចបើការវាយប្រហារលើកំលាំងយើង ពីច្រើនទិស និងគ្រប់ រយៈកំពស់។ មេបញ្ជាការត្រូវមានពិសោធន៍ខ្ពស់ក្នុងការចល័តគ្រឿងសព្វាវុធ សមស្រប និងកំលាំងការពារគ្រឿងសាស្រ្តាវុធសមស្របដែរ ដែលងាយក្នុងការប្រមូលកំលាំងរៀបក្បូនប្រយុទ្ធ និង រៀបផែនការប្រយុទ្ធ។ កំលាំងការពារអាកាសត្រូវធានាការពារជាប្រចាំ ជាបន្តរ នូវរាល់គោលដៅចល័ត និងគោលដៅអចល័ត។ មានតែការរំកិល ចល័តបន្ថែមផ្នែកការពារអាកាសទេ ទើបផ្នែកធានា ភស្តុភារ មានសុវត្ថិភាពក្នុងការផ្គត់ផ្គង់កងទ័ពជើងគោក។ ការពារអាកាសត្រូវតែការពារទាំងយប់ ទាំងថ្ងៃ និងទាំងរដូវប្រាំងទាំងរដូវវស្សា។ ការបន្តជាប្រចាំនូវប្រតិបត្តិការផ្នែកការពារអាកាសជួយដោយផ្ទាល់ទៅផ្នែកផ្សេងៗមានប្រតិបត្តិការជាបន្តដែរ!
The inventory of air defense weapons includes a variety of missiles, guns, and support equipment. Air defense weapons exist at nearly every level. Radar target detection and fire control systems fall into two general categories: surveillance and fire control. Surveillance includes early warning, target-acquisition, and height-finding radars. Some fire control radars also have limited target-acquisition capability. Radars work as systems rather than as separate units.
ក្នុងបញ្ជីសារពើភ័ណ្ឌមានរួបបញ្ចូលទាំង កាំជ្រួច កាំភ្លើងធំ និង គ្រឿងបំពាក់ផ្សេងៗ។ អាវុធការពារអាកាសត្រូវបានគេផលិតឡើងសឹងតែគ្រប់កម្រិតរយៈកំពស់។ រាដា់ចាប់ចម្ងាយគោលដៅ និងប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រង់ការបាញ់ ត្រូវគេចែកជា០២ផ្នែក គឺ ប្រព័ន្ធតាមដានគោលដៅ និងប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងការបាញ់។ ប្រព័ន្ធតាមដានគោលដៅរួមមាន រាដាប្រកាសអាសន្ន រាដាកំណត់អាទីភាពបាញ់ និងកំណត់ខ្មាំង ឬ ខាងយើង និង រាដារុករកគោលដៅរយៈកំពស់ខ្ពស់។ រាដា គ្រប់គ្រងការបាញ់មួយចំនួនអាចចាប់គោលដៅ វិភាគគោលដៅ បានតែរយៈចម្ងាយខ្លីៗ។ រាដា មានដំណើរការជាប្រព័ន្ធជាជាង ការបែកចែកផ្នែកជំនាញនីមួយៗដោយឡែកពីគ្នា។
Air defense planners at all levels integrate radars into an overall system of coverage. Army early warning battalions deploy their radars 10 km or so from the line of contact. This gives them the ability to detect medium- and high-altitude targets up to 160 km in the enemy's depth and low-flying aircraft out to 80 km. Battalions of the army-group's early warning regiment or brigade establish a second line of radar posts about 50 km behind the first to give depth.
នាយទាហានដែលធ្វើផែនការការពារអាកាសគ្រប់កម្រិត (ថ្នាក់យុទ្ធវិធី ថ្នាក់ប្រតិបត្តិការ នឹងថ្នាក់យុទ្ធសាស្រ្ត) ត្រូវបញ្ចូលឬសមាហរណកម្មរ៉ាដាទៅក្នុងប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងសមរភូមិទាំងមូល។ កងវរសេនាតូចរ៉ាដាប្រកាសអាសន្ននឹងត្រូវចល័តរ៉ាដាចាប់សញ្ញាកម្រិត១០គ.ម ឬឆ្ងាយជាងនេះ វាស់ពី "ខ្សែរព្រំដែន-ខ្សែទី០១ "បែបនេះ គឺកងរ៉ាដាអាចមានលទ្ធភាពចាប់សញ្ញាយន្តហោះខ្មាំងទាំងរយៈកម្ពស់មធ្យម និង ខ្ពស់ នៅពីមុខគោលដៅត្រូវការពារដល់ទៅចម្ងាយ ១៦០គ.ម និង ចម្ងាយ ៨០គ.ម សម្រាប់យន្តហោះខ្មាំងហោះទាបៗ។ កងវរសេនាតូចរ៉ាដាប្រកាសអាសន្ននឹងត្រូវតម្លើង រ៉ាដាខ្សែទី ០២ ខាងក្រោយខ្សែទី ០១ ចម្ងាយ ៥០គ.ម។
Fire control elements turn on radars at the last minute to achieve surprise and to avoid exposing themselves to enemy electronic or physical attack (including antiradiation missiles). The air surveillance radar network is difficult to avoid or defeat. Large numbers of radars are highly mobile and can quickly displace. The wide spread of operating frequencies makes ECM difficult. Operator training stresses electronic counter-countermeasure skills and the use of radio and electronic silence where possible.
ប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងការបាញ់នឹងត្រូវបើករ៉ាដាភ្លាមៗនៅនាទីចុងក្រោយដើម្បីបើកការវាយប្រហារគោលដៅ និងជៀសវាងខ្មាំងចាប់សញ្ញាអេឡិចត្រូនិច ឬខ្មាំងវាយប្រហារយើងមុន (រួមទាំងកាំជ្រួចប្រឆាំងរាដា) ។ បណ្តាញរាដាតាមដានផ្ទៃអាកាសពិបាកលាក់ ឬពិបាកកំបាំងពីសត្រូវ។ ភាគច្រើនគេប្រើរាដាចល័តដែលអាចចល័តបានលឿន និង លាក់កំបាំងបានភ្លាមៗ ការនេះនាំឲ្យឧបករណ៍ចាប់សញ្ញាអេឡិចត្រូនិចជួបការលំបាក។ យុទ្ធជនកាន់រាដា ត្រូវបានហ្វឹកហាត់ជាពិសេសជាមួយនឹង ឧបករណ៍ចាប់សញ្ញារាដារបស់ខ្មាំង គេត្រូវប្រើប្រាស់វិទ្យុទាក់ទង និង ឧបរកណ៍អេឡិចត្រូនិកផ្សេងទៀតដែលស្ងាត់ក្នុងសមរភូមិ។
Air defense assets from army group down through division create an area defense. Radars provide an unbroken detection envelope extending well into enemy territory and across the entire zone of operations. Army group and army medium-range SAM units are probably the first to engage enemy aircraft that slip past fighters. The Russian SA-8, and SA-15 are division-level short-range SAMs; the SA-6 is a division-level medium-range SAM; the SA-11 is an army-level medium-range SAM; the SA-4 is an army- or army group-level medium-range SAM; the SA-12a and SA-12b are army group-level medium-range SAMs.
កងការពារអាកាស ពង្រាយតាមតំបន់ទទួលខុសត្រូវរបស់កងពល។ រាដាការពារអាកាសអាចគ្របដណ្តប់ទាំងតំបន់ខ្លួនឯង និងទឹកដីខ្មាំង ក៍ដូចជាទូទាំងតំបន់ប្រតិបត្តិការសឹកទាំងមូលផងដែរ។ កងកាំភ្លើងធំការពារអាកាស និងកងកាំជ្រួចដី-អាកាស អាចជាក្រុមប្រយុទ្ធដំបូងដែលទើបប្រយុទ្ធ ជាមួយយន្តហោះខ្មាំងដែលហោះចូលមក។ កាំជ្រួច SA-8 នឹង SA-15 របស់រុស្សី គឺជាកងពលការពារអាកាសរយៈដម្ងាយខ្លី ចំណែក SA-4, SA-6 និង SA-11, SA-12 គឺជាកងពលរយៈចម្ងាយមធ្យម។
Some trends in air defense development will become more widespread in the near future. These include the production of authorized and unauthorized copies of existing systems and the development of hybrid systems. The sensor package may consist of one or more radars, direct view optics, and electro-optics systems. The sensor package is the single most important aspect of air defense systems since these devices perform the surveillance and tracking functions. As the data classification permits, all attempts have been made to provide the user with as much information as possible in these areas. Radar systems have traditionally been the most popular sensor for air-defense systems, however, with the latest generation weapons they are usually supplemented with a variety of optic or electro-optic sensors such as; TV cameras, night vision sights, and laser rangefinders.
ក្នុងពេលអនាគតដ៍ខ្លីខាងមុខ នឹងមាននិន្នាការផលិតអាវុធការពារអាកាសកាន់តែទូលំទូលាយ គឺទាំងអាវុធមានអាញ្ញាបណ្ណ និងគ្មានអញ្ញាបណ្ណ ដែលក្នុងនោះរួមមានអាវុធប្រើ ប្រព័ន្ធហាយទ្រីធ គឺការបញ្ចូលគ្នារវាងកាំភ្លើងធំការពារអាកាស រួមជាមួយ កាំជ្រួចការពារអាកាស និងប្រព័ន្ធរាដាផង។ កញ្ចប់ សិនស័រ នៃអាវុធហាយទ្រីធមានបញ្ចូលរ៉ាដា០១ ឬ ច្រើនជាងនេះ អាចមើលឃើញគោលដៅផ្ទាល់ភ្នែក ឬ តាមរយៈ ប្រព័ន្ធអេឡិចត្រូ អុបទីក។ នេះជាប្រព័ន្ធការពារអាកាសដែលទំនើបបំផុត ដោយសារវាអាចតាមដាន អង្កេតគោលដៅ និងច្បាមគោលដៅ។ យុទ្ធជននឹងទទួលទិន្ធន័យពេញលេញពីការវិភាគនៃប្រព័ន្ធសិនស័រក្នុងសមរភូមិណាមួយ។ ប្រព័ន្ធរាដាគឺជាប្រព័ន្ធដែលពេញនិយមក្នុងប្រព័ន្ធអាវុធការពារអាកាសពីសម័យមុនៗ តែ ប្រព័ន្ធថ្មីនេះរិតតែពិសេសដោយសារមាន បន្ថែម អុបទិច ឬ អេឡិចត្រូ អុបទិក ដូចជា កាមេរ៉ាទូរទស្សន៍ ចាប់សញ្ញាពេលយប់ និងប្រព័ន្ធឡាហ្សែ វាស់ចំងាយគោលដៅ។
No comments:
Post a Comment