ប្រព័ន្ធរ៉ាដា AN/TPQ-36 Firefinder radar

ប្រព័ន្ធរ៉ាដា AN/TPQ-36 Firefinder radar
Counter Rocket, Artillery, and Mortar (C-RAM) Threat in Asymmetric Warfare
ប្រជុំកាណុង រ៉ុកកែត កាំភ្លើងធំ និង កាំភ្លើងត្បាល់ៈ ហានិភ័យក្នុងសង្រ្គាមមិនសមមូលកំលាំង

ប្រព័ន្ធការពារអាកាសៈ ការវិវត្តន៍ពី ប្រឆាំងយន្តហោះ ប្រឆាំងដ្រោន ប្រឆាំងកាំភ្លើងធំ ប្រឆាំងកាំភ្លើងផ្លោង និងប្រឆាំងកាំភ្ល់ើងត្បាល់។ ប្រព៍ន្ធ C-RAM និង ប្រព៍ន្ធរាដាប្រឆាំងកាំភ្លើងធំ គឺ តែមួយ ជាមួយគ្នា។

Dnews ព័ត៌មានចាស់

# _ រុស្ស៊ីអួតក្តែងៗថា: យន្តហោះបំបាំងកាយអាមេរិក F-35 រុស្ស៊ីចាប់បានក្នុងរ៉ាដាចម្ងាយរហូតដល់ 2000 គីឡូម៉ែត្រ នៅឯជើងមេឃឯណោះ យន្តហោះ F-35 អាមេរិច 6គ្រឿងមកជិតទល់ដែនអីរ៉ង ក៏ត្រឡប់ទៅវិញ ក្រោយអ៊ីរ៉ង់បាញ់ មីស៊ីលចូលមូលដ្ឋានយោធាអាមេរិច

មូស្កូ: បច្ចេកវិទ្យារ៉ាដារយៈចម្ងាយឆ្ងាយជំនាន់ក្រោយរបស់រុស្សុីអាចរកឃើញយន្តហោះចម្បាំងពហុមុខងារ​ជំនាន់ទី 5 ជំនាន់ F-35 ចំនួន ៦ គ្រឿងនៅក្បែរព្រំដែនអ៊ីរ៉ង់។ យន្តហោះទាំងនេះចាប់បានដោយរ៉ាដាដែលមានប្រតិបត្ដិការជាក់លាក់មួយដែលប្រើអ៊ីយ៉ូដនៅពេលស្កេនដែនអាកាស។

កាំជ្រួចមីស៊ីលនិងកាំជ្រួចការពារដែនអាកាសគ្រប់គ្រងដែនអាកាសជុំវិញសហព័ន្ធរុស្ស៊ីលើចម្ងាយឆ្ងាយរហូតដល់រាប់ពាន់គីឡូម៉ែត្រ។ នេះត្រូវបានកត់សម្គាល់ដោយរដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសរុស្ស៊ីលោក Sergei Lavrov ដែលបាននិយាយថារ៉ាដាការពារដែនអាកាសរយៈចម្ងាយឆ្ងាយបានរកឃើញយន្តហោះចម្បាំង​ពហុគោល F-35 ជំនាន់ទី5 ចំនួន ៦ នៅជិតដែនអាកាសអ៊ីរ៉ង់តែប៉ុន្មានម៉ោងបន្ទាប់ពីការវាយប្រហារមីស៊ីលទៅលើមូលដ្ឋានយោធាអាមេរិកនៅអ៊ីរ៉ាក់។

យោងតាមអ្នកជំនាញយោធាបាននិយាយថាបច្ចុប្បន្នប្រព័ន្ធរ៉ាដារយៈចម្ងាយឆ្ងាយមួយត្រូវបានប្រើប្រាស់យ៉ាងសកម្មដោយអង្គភាពការពារដែនអាកាសរបស់យោធារុស្ស៊ី គឺចប់បានតាំងពីជើងមេឃរហូតមកដល់អ៊ីរ៉ង់។ ឈ្មោះផ្លូវការនៃប្រព័ន្ធគឺ កុងតឺន័រ (Container) (29B6) (ភាសារុស្ស៊ីៈ 29Б6 «Контейнер») ។ អ្វីដែលគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ជាពិសេសនោះគឺសហរដ្ឋអាមេរិកអះអាងថា F-35 គឺជាការរចនាបំបាំងកាយទំនើបបំផុតនៅលើពិភពលោកស្ទើរតែមើលមិនឃើញចំពោះប្រព័ន្ធរ៉ាដាណាមួយ។ ទោះយ៉ាងណាការអះអាងនេះទើបតែត្រូវបានបង្ហាញថាមិនសមហេតុសមផលដែលបានផ្តល់ឱ្យថាប្រព័ន្ធជំនាន់ក្រោយចម្ងាយឆ្ងាយអាចរកឃើញពួកគេរាប់ពាន់គីឡូម៉ែត្រពីព្រំដែនប្រទេសរុស្ស៊ី។

ការធ្វើតេស្តសាកល្បងស្ថានីយ៍រ៉ាដាកុងតឺន័ររបស់រដ្ឋត្រូវបានបញ្ចប់ដោយជោគជ័យកាលពីឆ្នាំមុននៅពេលដែលវាត្រូវបានដាក់ឱ្យបំពេញកាតព្វកិច្ចប្រយុទ្ធប្រតិបត្តិការភ្លាមៗ។ គោលការណ៍នៃប្រតិបត្តិការរបស់វាគឺមានតែមួយគត់ហើយអាចត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជារបកគំហើញពិតប្រាកដនៅក្នុងវិស័យបច្ចេកវិទ្យារ៉ាដា។ ឧទាហរណ៍ប្រសិនបើរ៉ាដាស្តង់ដារមួយនៅក្នុងប្រព័ន្ធការពារដែនអាកាសចម្ងាយឆ្ងាយឬអង្គភាពរ៉ាដាដែលខិតខំប្រឹងប្រែងអាចរកនិងតាមដានគោលដៅអាកាសនៅចម្ងាយរហូតដល់ ៤០០ គីឡូម៉ែត្រស្ថានីយរ៉ាដាកុងតឺន័រធ្វើដូចគ្នានៅចម្ងាយ ២០០០ គីឡូម៉ែត្រ។ ជាក់ស្តែងរ៉ាដានេះគ្របដណ្តប់លើដែនអាកាសនៃរដ្ឋសមាជិកណាតូទាំងអស់នៅអឺរ៉ុប។ សូមអរគុណដល់សមត្ថភាពខ្ពស់របស់ខ្លួនរាល់ការវាយប្រហារតាមអាកាសដែលគួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើលប្រឆាំងនឹងប្រទេសរុស្ស៊ីត្រូវបានទប់ស្កាត់

ស្ថានីយរ៉ាដាកុងតឺន័រទីមួយត្រូវបានដាក់ឱ្យដំណើរការសាកល្បងនៅថ្ងៃទី ១ ខែធ្នូឆ្នាំ ២០១៨ ស្ថានីយ៍នេះគ្របដណ្តប់លើដែនអាកាសនៅភាគខាងលិចនិងខាងត្បូងនៃព្រំដែននៃសហព័ន្ធរុស្ស៊ី។ ស្ថានីយ៍បន្ទាប់នៃប្រភេទដូចគ្នានឹងគ្របដណ្តប់លើដែនអាកាសតំបន់អាក់ទិកទាំងមូល (រួមទាំងផ្លូវទាំងអស់ដែលរត់ឆ្លងកាត់ប៉ូលខាងជើង) ។

រ៉ាដាកុងតឺន័ររបស់complex ដែលមានឯកទេសក្នុងការរាវរកនិងតាមដានវត្ថុដែលមានលក្ខណៈឌីណាមិកដូចជាយន្តហោះឬមីស៊ីល។ គោលការណ៍នៃការងាររបស់វាគឺសាមញ្ញណាស់។ អង់តែនរ៉ាដាបញ្ចេញរលកអេឡិចត្រូម៉ាញ៉េទិចនៅមុំជាក់លាក់ដែលលោតជុំវិញអ៊ីយ៉ុង និង ឆ្លុះបញ្ចាំងផ្តេកនៅជើងមេឃចម្ងាយរាប់ពាន់គីឡូម៉ែត្រ។ រលកទាំងនេះនឹងត្រលប់មកអង់តែនវិញហើយបង្ហាញលទ្ធផលរបស់វានៅលើកញ្ចក់របស់ក្រុមអ្នកគ្រប់គ្រង complex។ នៅពេលពិនិត្យមើល "កុងតឺន័រ"របស់ complex ដំបូងបង្អស់ដែលត្រូវបានតំឡើងនៅជិត Kovilkino នៅខាងត្បូង Nizhny Novgorod ប្រតិបត្តិករអាចមើលឃើញរូបភាពពេញលេញនៃដែនអាកាសពីអឺរ៉ុបខាងកើតរហូតដល់ខាងលិចស្ទើរទាំងស្រុង ។

ក្នុងពេលនេះយោធារុស្ស៊ីបានគ្រប់គ្រងដែនអាកាសរុស្ស៊ីទាំងអស់។ វាក៏ដើរតួជាប្រព័ន្ធប្រកាសអាសន្នសម្រាប់កាំជ្រួចបាលីស្ទិកប្រភេទនិង និងរយៈចម្ងាយផ្សេងៗគ្នាទាំងអស់។ ធាតុសំខាន់នៃប្រព័ន្ធស្មុគស្មាញនេះគឺស្ថានីយ៍រ៉ាដាដែលមានចម្ងាយឆ្ងាយបំផុត។

Hughes AN/TPQ-36 Firefinder Weapon Locating System is a mobile radar system developed in the mid-late 1970s by Hughes Aircraft Company and manufactured by Northrop Grumman and ThalesRaytheonSystems, achieving Initial Operational Capability in May, 1982. The system is a "weapon-locating radar", designed to detect and track incoming mortar, artillery and rocket fire to determine the point of origin for counterbattery fire. It is currently in service at battalion and higher levels in the United States Army, United States Marine Corps and Australian Army. Also Turkish Army , Portugal and Ukrainian Army[1] are among the users.

Type Mobile Counterfire target acquisition radar

Radar detection range

• - 24 km maximum
• - 18 km mortar detection effective range
• - 14.5 km artillery detection effective range
• - 24 km rockets detection effective range
• Weight antenna/transceiver 1,452 kg

Support equipment

• Recon/Cargo Vehicle, Shelter Vehicle with Q-36 in tow, Generator Vehicle with spare generator in tow
• Set up time 15 minutes
• Tracked aerial targets 10

ប្រព័ន្ធរ៉ាដា AN/TPQ-36 Firefinder radar ជាប្រភេទ រាដា កំណត់ មុំ រយៈចម្ងាយ និង រយៈកម្ពស់ ដើម្បីកំណត់ទីតាំង យន្តហោះ និង ទីតាំង កងកាំភ្លើងធំការពារអាកាស ។ ប្រព័ន្ធរ៉ាដា AN/TPQ-36 Firefinder radar និងចាប់យកសម្លេង Sound/Noise ដើម្បីវិភាគ ទីតាំង និង ដើម្បី បាញ់តប ទៅវិញ។ ប្រព័ន្ធរ៉ាដា AN/TPQ-36 Firefinder radar ក៍ដូចជាប្រភេទរ៉ាដាផ្សេងដែរ គឺចាប់គោលដៅ៖

1. គោលដៅកំាភ្លើងធំចម្ងាយ ១៤,៥ គម
2. គោលដៅកំាភ្លើងត្បាល់ ចម្ងាយ ១៨ គម
3. គោលដៅកំាភ្លើងរុក្កែត ចម្ងាយ ២៤ គម

The Army is fast-tracking a lot of technology to send it into Iraq because we are suffering casualties there. Normally, these things  would be tested for one, two, three or four years before they were put into the field. So, we are going to be putting many of these  new systems into the field in Iraq without complete testing, and some of them are going to work and some of them are probably  not going to work very well, but I think it is worth our trouble...any American life saved is worth the effort.. .Although it is not the ultimate solution, of course, we don’t have anything now that will, with 80 to 90 percent accuracy, take these mortars out.

កងយោធាបានតាមច្បាមយ៉ាងខ្លាំងក្លាជាមួយនឹងបច្ចេកវិជ្ជាយោធា ដើម្បីបញ្ជូនទៅកាន់ប្រទេស អ៊ីរាក់ ដោយសារនៅទីនោះមាន ទាហានជាច្រើនរងគ្រោះក្នុងសមរភូមិ។ ជាធម្មតា គេត្រូវធ្វើតេស្តសាកល្បង០១ឆ្នាំ​ ០២ឆ្នាំ ០៣ឆ្នាំ ឬ ០៤ឆ្នាំជាមុន​ មុនពេលបំពាក់ឪ្យដំណើរការតាមកងឯកភាព តែ យើងបែរជាដាក់បំពាក់បច្ចេកវិជ្ជាថ្មីៗបែបនេះជាច្រើនទៅសមរភូមិ ដោយគ្មានការសាកល្បង ពេញលេញតាមបទដ្ឋានបច្ចេកទេស ដូច្នេះ អាវុធមួយចំនួនមានដំណើរការស្រួល មួយចំនួនគ្មាន ដំណើរការល្អ ទោះជាបែបណាក្តី នេះជាប្រការដ៍អាក្រក់។ ជីវិតទាហានអាមេរិកកាំង មានតម្លៃជាង តម្លៃអាវុធទាំងនោះ។ បើទោះបីជាមិនទាន់បានដោះស្រាយបញ្ហាទាំងស្រុង ពេលនេះយើងកំពុងដោះស្រាយបាន ពៅ ៨០% ទៅ ៩០% ក្នុងការកំចាត់កាំភ្លើងត្បាល់ចេញពីសមរភូមិដោយប្រសិទ្ធិភាព។

discusses attempts of non-state actors to choose irregular warfare in an attempt to break the will of the U.S. military in a protracted conflict. The DoD is therefore refocusing its portfolio of capabilities to address irregular and disruptive challenges in  addition to sustaining the ability to address traditional challenges.

The [National Defense Strategy] acknowledges that although the U.S. military maintains considerable advantages in traditional forms  of warfare, this realm is not the only, or even the most likely, one in which adversaries will challenge the United States during the  period immediately ahead. Enemies are more likely to pose asymmetric threats, including irregular, catastrophic, and disruptive challenges.

Asymmetric strategies toward warfare are “strategies that do not directly engage the full armed forces of a military power, instead  taking advantage of anonymity, patience, and willingness to suffer casualties to counter an adversary’s advantage in firepower” strategies. Insurgents usually employ weapons in a war zone that are available in large numbers and simple to operate, and the  threat from rockets, artillery, and mortars (RAM) is ever growing. This approach is certainly not a new idea, such as the Vietcong guerrilla attacks on U.S. soldiers during the Vietnam War, however, Vietcong use (and many other historical uses) of asymmetric  warfare was in addition to, not in lieu of, a nationally organized military.

The collapse of the Soviet Union strengthened the position for the use of asymmetric warfare, as it was a large driver in the creation  of many new centers of arms production in the world making available large numbers of highly sophisticated conventional weapons  to anyone willing to pay for them. The Persian Gulf War in 1991 clearly exemplified how the United States, arguably having the most  advanced military in the world, likely could not be beaten in a war, in the traditional sense. This traditional military advantage is  likely a major factor that makes asymmetric warfare strategy more appealing to insurgents.

The U.N. intervention in Somalia is an early example of this premise. The broadcasts of the bodies of American soldiers getting  dragged through the streets of Mogadishu on the news had an immense impact on the American public, limiting its willingness to  sustain additional casualties. The civil unrest after Operation Iraqi Freedom is an example of how insurgents with minimally capable

conventional weapons are able to successfully stage operations against American troops and interests, as well as attempt to cripple  Iraq’s fragile economy. This type of warfare attempts to show the world that the U.S. may quickly be victorious in a full scale  conventional war, but not when trying to keep the peace in an asymmetric warfare environment.

The Baghdad Green Zone

The Green Zone, formally known as the International Zone, is the heavily guarded area of closed-off streets in central Baghdad, Iraq,  where U.S. authorities live and work, and includes the main palaces of former President Saddam Hussein.

This area houses the civilian ruling authority, as well as the military presence run by the Americans and British, and includes the  main offices of major U.S. consulting companies. This area is commonly referred to as the “ultimate gated community” because of the numerous armed checkpoints, razor wire coiled and chain linked fences, and numerous reinforced blast-proof  concrete slabs. Security is very tight, and American and British officials rarely leave the Green Zone, only doing so with many body guards and armored vehicles. Civilian traffic is very limited through the Green Zone because of the many terrorist attacks against  both Coalition and Iraqi security forces and civilians . The Green Zone is considered to be the safest area within Baghdad,

however, terrorists are no longer limiting themselves to planting bombs. On September 27, 2003, insurgents fired three rockets at a  Baghdad hotel housing American soldiers and civilians. The attacks did very minimal damage, as the hotel stands hundreds of  yards from high, earth-filled barriers circling that area of the Green Zone. This was the first terrorist attack of this type on coalition  forces in this area, and mortar and rocket-propelled-grenade (RPG) attacks are now a common daily occurrence. New defenses  against these asymmetric rocket and mortar attacks are sorely needed.