Tuesday, October 18, 2016

About Me (Khmer)

ប្លុកនេះ សរសេរក្នុងសម័យកាលមួយដែលអំណាចសារពត៍មានក្នុងស្រុក និង ក្រៅស្រុកកំពុង តែមានកំលាំងខ្លាំងដូចជាដំរីចុះព្រេង ដែលជាគ្រោះបំផុតសម្រាប់ការ ការពារជាតិ ការពារពូជសាស្រ្តខ្មែរ។ សម្តេចសង្ឈរាជ្យ​ ជួនណាត ធ្លាប់ទួលសួរទៅ សិស្សព្រះអង្គថា សាសន៍ឯង ជាសាសន៍ស្អី? សំណួរនេះ គឺកើតពេលដែល ខ្មែរមិនស្គាល់ខ្មែរ សៀមមិនស្គាល់សៀម យួនមិនស្គាល់យួន ថៃមិនស្គាល់ថៃ ចិនមិនស្គាល់ចិន។ 

ប្រទេសថៃកំពុងមានការរីកចម្រើនខ្លាំងក្នុងវិស័យយោធា និងសារពត៍មាន ដូច្នេះបណ្ឌិតថៃរាប់ម៉ឺននាក់គេនាំគ្នាសរសេរពត៍មាន​  "កំទេចជនជាតិសៀម" ដោយប្រើលុយទិញ​"សារពត៍មាន" សម្រាប់បន្លំប្រវត្តិសាស្រ្ត ប្រជាជនទូទាំងសកលលោកគេសឹងតែមិនស្គាល់សៀម(Siam)។

 សារពត៍មានខ្មែរ (៩០%) មិនអាចសរសេរអ្វីជាការពិតបានទេ ដោយសារ ប្រទេសជិតខាងគេ គេមានសារពត៍មានដែលខ្លាំងជាង មានលុយជាង បើខ្មែរសរសេរប៉ះគេ គេនិងមិនហៅទៅទស្សនកិច្ចស្រុកគេ (សិក្ខាសាលា មានលុយធ្វើដំណើរ បាយទឹក សណ្ឋាគារ...លុយ perdiem). 

ក្នុងស្ថានភាពបែបនេះ គឺបើក្រសួងណាគេមានគំនិត មានលុយគេបង្កើត ទំព័រពត៍មានផ្ទាល់ អ្នកមាន facebook គេសរសេរពត៍មានក្នុងក្រុមគេ..នោះទើបជាជម្រើសម្រាប់ បន្ថយឥទ្ធិពល បើគ្មានលុយ ៣០ ទៅ ៥០ដុល្លា គ្មានសារពត៍មានណាគេមកចុះផ្សាយពីយើងទេ ព្រោះស្ថាបនគេ ក៍ត្រូវការលុយធ្វើដំណើរ លុយអ្នកអ្នកថតរូប  លុយអ្នកសរសេរអត្ថបទ អ្នកពិនិត្យអត្ថបទ..អ្នកធ្វើ​ការងារមានពិសោធន៍ មានសញ្ញាប័ត្រអនុបណ្ឌិត បណ្ឌិត សរសេរអត្ថបទទៅ អ្នកកាសែតក្មេងៗកែរសម្រួលឃ្លា ន័យ ខ្លឹមសារអស់! នេះហើយ ជាការឈីចាប់ ក្នុងសម័យមួយដែល អំណាចសារពត៍មានមានកំលាំងខ្លាំងក្លា។ អ្នកពត៍មាន គេគិតថា ផ្តុំសារពត៍មាន១០ស្ថាបន មានអ្នកមើល អ្នកអាន ១លាននាក់ ដូច្នេះកំលាំងនោះនឹងផ្លាស់ប្តូរ គោលគំនិត/គោលនយោបាយ របស់ស្ថាបនមួយ។ ក្នុងន័យនេះ បានជាមានការបង្កើតប្លុកនេះឡើង៕

No comments:

Post a Comment